Uitgebreide regelgeving doet meer kwaad dan goed, aldus Luxemburgse verzekeraars

Hoewel het de bedoeling is om consumenten en bedrijven te beschermen, doen toenemende regelgevende vereisten voor verzekeraars volgens leden van de Luxemburgse verzekeringssector wellicht meer kwaad dan goed omdat zij een grote impact hebben op bedrijven en voorrang geven aan naleving boven risicobeheersing.

Regelgevers zouden zich moeten concentreren op het schrijven van duidelijker, eenvoudiger regels en het afschaffen van ondoelmatige regelgeving. En in plaats van bedrijven te vertellen hoe ze problemen moeten oplossen met voorgeschreven regelgeving zouden regelgevers resultaten moeten definiëren en het aan de bedrijven moeten overlaten om de details uit te werken.

Dit was het centrale argument tijdens een paneldiscussie die werd gehouden op het jaarlijkse congres van de Luxemburgse Association des Compagnies d’Assurances et de reassurances (ACA).

Volgens Valerie Tollet, juridisch en fiscaal adviseur van de ACA, heeft alleen al de hoeveelheid wettelijke voorschriften voor ACA-leden een negatieve invloed op bedrijven.

“Van de tien verordeningen van tien jaar geleden tot de 26 die nu van toepassing zijn, met nog eens tien waarover onlangs overeenstemming is bereikt en die klaar zijn om te worden ingediend – en nog veel meer die worden herzien of in de pijplijn zitten – is dit een overkill aan regelgeving of is het een noodzakelijk kwaad?” vroeg Tollet zich af.

Zo is het niet altijd geweest, legt Paul Péporté, partner bij het Luxemburgse filiaal van advocatenkantoor Allen & Overy uit. “In het begin was het de bedoeling dat het proces duidelijk en flexibel zou zijn. Dit proces is sindsdien in de afgelopen twintig jaar bijgesteld en heeft geleid tot een inflatie van het aantal teksten,” aldus Péporté.

“Bovendien is in een aantal gevallen de hoofddoelstelling niet bereikt en ontbreken de belangrijkste definities, zodat de verordeningen voortdurend moeten worden herzien. Het wordt dan gezien als een proces van trial and error,” voegde hij eraan toe.

Zijn mening werd gedeeld door Michaela Koller, directeur-generaal van Insurance Europe, de Europese federatie voor de verzekeringssector, die wees op de “grote politieke ambitie” achter de verordeningen en de mogelijkheid van meer complexiteit en onbedoelde gevolgen.

“De sector wil goede regelgeving, maar wat we hebben is niet efficiënt of goed georganiseerd,” zei ze. “De impact wordt niet getest en er is geen mogelijkheid om dingen te corrigeren die de eerste keer niet goed gingen.”

De omvang van de regelgeving en het gebrek aan flexibiliteit hebben ook afbreuk gedaan aan de status van Luxemburg als rolmodel voor de tenuitvoerlegging van EU-richtlijnen, stelde Marc Lauer, president van de ACA en CEO van de Luxemburgse verzekeraar Foyer. “[Luxemburg] had altijd drie dingen die het aantrekkelijk maakten als vestigingsplaats: zeer snelle omzetting van internationale wetten, geen goldplating en pragmatische toepassing,” zei hij. “Dat derde element is nog steeds springlevend.”

Een aantal bestaande regels werd door het panel aangehaald als voorbeelden van regelgeving die nog niet aan het beoogde doel beantwoordt, waaronder ESG-openbaarmakingsvereisten en de PRIIP-verordening, die verzekeraars en beleggingsondernemingen verplicht alle potentiële retailklanten een document met essentiële informatie (key information document, KID) te verstrekken.

“Het KID werd verondersteld consumenten te helpen om met kennis van zaken beslissingen te nemen, maar is in feite te moeilijk te begrijpen, niet duidelijk genoeg om vergelijking mogelijk te maken en soms zelfs misleidend,” aldus Lauer.

Lauer had ook een probleem met de strijdlust van de Europese Commissie. “In het bedrijfsleven hebben we een idee om een product te ontwikkelen, we lanceren het bij klanten en als dan niemand het koopt, stoppen we ermee of veranderen we het product,” zei Lauer.

In de regelgeving doen ze dat niet, zei Lauer. In plaats daarvan is er de neiging om hardnekkig door te gaan met de verordening en deze te handhaven, ondanks het feit dat zij heeft geleid tot duizenden documenten die door niemand worden gelezen.

Ondanks de kritiek op specifieke regels, van antiwitwasmaatregelen tot Solvency II, is het volgens Lauer niet een individuele regel maar de combinatie van al die regels die verzekeraars de meeste problemen bezorgt.

“Consumentenbescherming en financiële stabiliteit moeten de doelstellingen zijn, in plaats van een klein onderdeel van het grote geheel eruit te pikken, een regeling rond dat proces op te tuigen en dan erachter te komen dat dat proces niet meer in het grote geheel past”, zei hij.

Het debat eindigde met de enigszins onvermijdelijke roep om minder belastende regelgeving. “Macrogebeurtenissen zoals de lage rente en de klimaatverandering leggen nu al grote beperkingen op aan bedrijven,” aldus Péporté. “Dus waarom niet het voordeel van een slanker regelgevingskader om middelen vrij te maken voor verzekeraars om toekomstige beperkingen het hoofd te kunnen bieden?”

Back to top button